kivétel (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈkiveːtɛl/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ki•vé•tel
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wyjątek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kivételes
- przysł. kivételesen
- rzecz. kivételesség
- związki frazeologiczne:
- a kivétel erősíti a szabályt
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.