kirkut (język polski)

kirkut (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈcirkut], AS: [ḱirkut], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cmentarz żydowski; zob. też kirkut w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kirkut	kirkuty
dopełniacz	kirkutu	kirkutów
celownik	kirkutowi	kirkutom
biernik	kirkut	kirkuty
narzędnik	kirkutem	kirkutami
miejscownik	kirkucie	kirkutach
wołacz	kirkucie	kirkuty

przykłady:

(1.1) Do dnia dzisiejszego zachował się tylko jeden będziński kirkut.

(1.1) Szacuje się, że w obecnych granicach Rzeczpospolitej istniało ponad tysiąc kirkutów, ocalała połowa w większości zdewastowana i pozbawiona nagrobków^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cmentarz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) macewa

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Kirchhof

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Jewish cemetery
• jidysz: (1.1) בית־עולם m / n (bejs-ojlem), בית־עלמין m / n (bejs-almen), בית־הקבֿרות m / n (bejs-akwores), גוטע־אָרט n (gute-ort), הייליקע־אָרט n (hejlike-ort), בית־החיים n (bejs-achajem), פֿעלד n (feld)
• niemiecki: (1.1) jüdischer Friedhof m
• rosyjski: (1.1) еврейское кладбище n

źródła: