kiesa (język polski)

wymowa:
​ IPA: [ˈcɛsa], AS: [ḱesa], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. woreczek wykorzystywany do przechowywania pieniędzy lub kosztowności[1]
(1.2) daw. zawartość kiesy (1.1)[1]
(1.3) przen. książk. pieniądze, majątek, kasa[1]
odmiana:
przykłady:
(1.3) Pieniądze za ropę saudyjską i kuwejcką zasilają kiesę Nasera[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sakiewka, trzos, purales
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. kieska ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
osm. كیسه (kîse, > tur. kese) → portfel < pers. کیسه (kise) → torba[3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • chorwacki: (1.1) kesa ż
  • francuski: (1.1) bourse ż
  • hiszpański: (1.1) bolsa ż
  • niemiecki: (1.1) Geldbörse n
  • nowogrecki: (1.1) πουγκί n
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Tomasz Mirkowicz, Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 10/1903, s. 158.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.