kici, kici (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza wykrzyknikowa
- (1.1) …służąca do nawoływania kota
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Pani Kowalska znów się obejrzała, a potem zaczęła wołać: „kici, kici”. Bo widać myślała, że jej kot idzie za nią po schodach.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) psik, apsik, a kysz, sio
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kiciuś mzw, kicia ż, kiciunia ż, Kicia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Słownik ortograficzny zaleca pisownię z przecinkiem: „kici, kici”[2], ale spotykane są także inne sposoby zapisu, np. „kici!… kici!…”[3].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. puss, puss, amer. (here) kitty, kitty
- białoruski: (1.1) кіс-кіс, кіц-кіц, кыць-кыць
- francuski: (1.1) minou, minou
- jidysz: (1.1) קיץ־קיץ־קיץ (kic-kic-kic)
- niemiecki: (1.1) Miez, Miez
- rosyjski: (1.1) кис-кис
- rumuński: (1.1) pis, pis
- ukraiński: (1.1) киць-киць
- wilamowski: (1.1) kići-kići
- źródła:
- ↑ Maria Krüger: Karolcia.
- ↑
Hasło „kici, kici” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „kici” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.