karakul (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) zool. karakuł
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Ssaki
- źródła:
karakul (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) karakuły[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) perzián
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. karakulový, karakulský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
karakul (język szwedzki)
karakul (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) zool. karakuł
- odmiana:
- (1.1) en karakul, karakulen, karakuler, karakulerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.