karaktero (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) psych. charakter
- (1.2) charakter, zbiór cech
- odmiana:
- (1)
ununombro multenombro nominativo karaktero karakteroj akuzativo karakteron karakterojn - przykłady:
- (1.1) Lia edzino havis komplikitan karakteron. → Jego żona miała skomplikowany charakter.
- (1.2) Esperanto havas aglutinan karakteron. → Esperanto ma charakter aglutynacyjny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) forteco de karaktero → siła charakteru
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. karaktera, senkaraktera
- związki frazeologiczne:
- karaktero olea • karakteron al kanto donas la tono
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.