kapadocki (język polski)

kapadocki (1.1) krajobraz

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany ze Kapadocją, dotyczący Kapadocji, pochodzący z Kapadocji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język kapadocki z anatolijskiej rodziny językowej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kapadocki		kapadocka	kapadockie	kapadoccy	kapadockie
dopełniacz	kapadockiego		kapadockiej	kapadockiego	kapadockich
celownik	kapadockiemu		kapadockiej	kapadockiemu	kapadockim
biernik	kapadockiego	kapadocki	kapadocką	kapadockie	kapadockich	kapadockie
narzędnik	kapadockim		kapadocką	kapadockim	kapadockimi
miejscownik	kapadockim		kapadockiej	kapadockim	kapadockich
wołacz	kapadocki		kapadocka	kapadockie	kapadoccy	kapadockie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kominy tufowe są czymś naturalnym dla kapadockiego krajobrazu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) hist. geogr. Cezarea Kapadocka • rel. Ojcowie Kapadoccy • archeol. tabliczki kapadockie (z Kaneszu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kapadocja ż, Kapadocjanin m, Kapadocjanka ż, Kapadocejczyk m

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Kapadocja + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) kapadoziar
• francuski: (1.1) cappadocien
• niemiecki: (1.1) kappadokisch, kappadozisch
• rosyjski: (1.1) каппадокийский
• słowacki: (1.1) kapadócky
• szwedzki: (1.1) kappadokisk
• ukraiński: (1.1) каппадокійський

źródła: