kannibal (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kanibal
- odmiana:
- (1.1) en kannibal, kannibalen, kannibaler, kannibalerne
- przykłady:
- (1.1) Kannibalen fra Rotenburg sagde, at han fortrød sin gerning.[1] → Kanibal z Rotenburga powiedział, że żałuje swojego uczynku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) antropofag, menneskeæder
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kannibalisme, kannibalisering
- przym. kannibalsk, kannibalistisk
- czas. kanibalisere
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hiszp. caníbal
- uwagi:
- źródła:
- ↑ M. Lund za /ritzau/, Tysk kannibal skal atter for retten, Politiken, publikacja i dostęp: 22.04.2005
kannibal (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kanibal, ludożerca[1]
- odmiana:
- (1.1) en kannibal, kannibalen, kannibaler, kannibalerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kannibalism
- przym. kannibalisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 234.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.