kanibal (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kãˈɲibal], AS: [kãńibal], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który jada ludzkie mięso
- (1.2) zwierzę, które jada przedstawicieli własnego gatunku
- (1.3) przen. pejor. człowiek okrutny, krwiożerczy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanibal kanibale dopełniacz kanibala kanibali / rzad. kanibalów[1] celownik kanibalowi kanibalom biernik kanibala kanibali / rzad. kanibalów narzędnik kanibalem kanibalami miejscownik kanibalu kanibalach wołacz kanibalu kanibale depr. M. i W. lm: (te) kanibale - przykłady:
- (1.1) Kanibal z Rotenburga powiedział, że żałuje swojego uczynku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ludożerca; książk. antropofag; daw. ludojad; st.pol. samojedź
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanibalizm m, kanibalizacja ż, kanibalizowanie n
- forma żeńska kanibalka ż
- czas. kanibalizować
- przym. kanibalski, kanibalistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hiszp. caníbal[2]
- uwagi:
- Słownik poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją W. Doroszewskiego zaleca zamiast tego słowa stosować synonimiczne „ludożerca”[3].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ludożerca
- albański: (1.1) kanibal m
- angielski: (1.1) cannibal; (1.2) cannibal
- baskijski: (1.1) kanibal, gizajale; (1.2) kanibal
- białoruski: (1.1) канібал m; (1.2) канібал m; (1.3) канібал m, людаед m
- bułgarski: (1.1) канибал m; (1.3) канибал m
- chorwacki: (1.1) kanibal m
- czeski: (1.1) kanibal m, lidojed m, lidožrout m, antropofág m
- duński: (1.1) kannibal w
- esperanto: (1.1) kanibalo, antropofago; (1.2) kanibalo; (1.3) kanibalo
- francuski: (1.1) cannibale m
- hiszpański: (1.1) caníbal m
- niemiecki: (1.1) Kannibale m; (1.3) Kannibale m
- nowogrecki: (1.1) κανίβαλος m
- rosyjski: (1.1) каннибал m; (1.2) каннибал m; (1.3) каннибал m
- suahili: (1.1) mla watu
- szwedzki: (1.1) kannibal w
- ukraiński: (1.1) канібал m; (1.3) канібал m
- źródła:
- ↑ Hasło „kanibal” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 379.
- ↑ Hasło „kanibal” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kanibal” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 240.
kanibal (język albański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kanibal, ludożerca[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mukades Mançe, Lidja Dhimitri, Xhemile Zykaj, Ludmilla Myrto, Natasha Malo, Fjalor rusisht-shqip / Русско-албанский словарь, EDFA, Tirana 2005, s. 331.
kanibal (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
przymiotnik
- (2.1) ludożerczy, kanibalski
- (2.2) kanibalski
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gizajale
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanibalismo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło „kanibal” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
kanibal (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /kǎnibal/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•ni•bal
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kanibal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kanibal (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kanibal
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanibal kanibalové dopełniacz kanibala kanibalů celownik kanibalovi / kanibalu kanibalům biernik kanibala kanibaly wołacz kanibale kanibalové miejscownik kanibalovi / kanibalu kanibalech narzędnik kanibalem kanibaly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) lidožrout
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanibalka, kanibalismus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kanibal (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) kanibal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. kanibalo, kanibalismo
- przym. kanibala, kanibalisma
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).
- źródła:
kanibal (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kanibal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanibalstvo n, kanibalizmus m
- przym. kanibalský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kanibal (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.