kangurka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kãŋˈɡurka], AS: [kãŋgurka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) harc. kraw. kurtka wykonana zwykle z brezentu, z dużą kieszenią na brzuchu i kapturem na głowę; zob. też kangurka w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: kangurek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kangurka kangurki dopełniacz kangurki kangurek celownik kangurce kangurkom biernik kangurkę kangurki narzędnik kangurką kangurkami miejscownik kangurce kangurkach wołacz kangurko kangurki - przykłady:
- (1.1) Drużynowa miała na sobie kangurkę przywiezioną z obozu na Krymie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nosić / ubrać / włożyć kangurkę
- synonimy:
- (1.1) anorak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kurtka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kangury nmos, kangurowiec mzw, kangurowate nmos, kangurnik mzw, kangurek mzw, kangur mzw, kangurzyca ż, kangurzątko n
- przym. kangurowy, kangurzy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kangur + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) анорак m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.