kajeńczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kaˈjɛ̇̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [kai ̯ė̃ĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: podw. art.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Kajenny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kajeńczyk kajeńczycy[1] dopełniacz kajeńczyka kajeńczyków celownik kajeńczykowi kajeńczykom biernik kajeńczyka kajeńczyków narzędnik kajeńczykiem kajeńczykami miejscownik kajeńczyku kajeńczykach wołacz kajeńczyku kajeńczycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kajenna ż
- forma żeńska kajenka ż
- przym. kajeński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 56.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.