kaczorek (język polski)

kaczorek (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od kaczor
(1.2) mały kaczor
(1.3) icht. Adrianichthys kruyti Weber, słodkowodna ryba z rodziny kaczorkowatych, zagrożona wyginięciem; zob. też kaczorek w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) sterczący kosmyk włosów[1]
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Potem, bez przesady, nudy święte... polowania niema, ale ja próżnować nie lubię... to sobie, panie dzieju, jastrzębie strzelam, to szelmę lisa tropię, to pojadę na błoto kaczorka upatrzę... i tak przejdzie... przejdzie jakoś do upałów[2].
(1.2) To wstyd istny! zawołał młody kaczorek! Patrzcie na to szare, szkaradne kaczę![3]
(1.3) Nie wolno łowić kaczorków, ryby te pod ochroną.
(2.1) Młody Picolet stanął na progu nieruchomy, postawa jego wyrażała połączenie uniżoności z efronteryą; stał tak, gładząc prawą ręką kaczorek wypomadowany i czekał się odezwą do niego[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) ryba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kaczucha ż, kaczor mzw, kaczorkowate nmos, Kaczorek mrz, kaczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kaczor + -ek; źródłosłów nazwiska Kaczorek
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kaczor
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Kaczorek” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. Klemens Junosza, Bez przesady (wyd. 1894)
  3. Hans Christian Andersen, Brzydkie kaczę (tłum. Franciszek Mirandola, wyd. 1929)
  4. Xavier de Montépin, Dramaty małżeńskie (wyd. 1891)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.