kłöc (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- kłȫc
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) kloc, pniak[1][2]
- odmiana:
- (1.1) lp kłöc ; lm kłecyn
- (2.1) lp kłöc ; lm kłecyn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kłöcła
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. kloz < swn. kloz < prazachgerm. *klott; por. niem. Klotz
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ubrania
- zobacz słowa kończące się na „kłöc”
- źródła:
- 1 2 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 291.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.