kątomierz (język polski)
kątomierz (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przyrząd kreślarski służący do ustalania miar kątów; zob. też kątomierz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kątomierz kątomierze dopełniacz kątomierza kątomierzy / rzad. kątomierzów[1] celownik kątomierzowi kątomierzom biernik kątomierz kątomierze narzędnik kątomierzem kątomierzami miejscownik kątomierzu kątomierzach wołacz kątomierzu kątomierze - przykłady:
- (1.1) Pożyczysz mi kątomierz? Swój zgubiłem kilka dni temu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przyrząd
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kątomierczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kąt + -o- + -mierz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) protractor
- białoruski: (1.1) вугламер m
- bułgarski: (1.1) ъгломер m
- litewski: (1.1) matlankis m
- niemiecki: (1.1) Winkelmesser m
- rosyjski: (1.1) угломер m
- słowacki: (1.1) uhlomer m
- słoweński: (1.1) kotomer m
- ukraiński: (1.1) кутомір m
- węgierski: (1.1) szögmérő
- źródła:
- ↑ Hasło „kątomierz” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 247.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.