közösülés (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) seks. stosunek płciowy, spółkowanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koitusz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. közösség, közösködés

czas. közösít, közösködik, közösül

przym. közös, közösségi

przysł. közösen

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. közösül + -és

uwagi:

źródła: