jednokondygnacyjny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) taki, który ma tylko jedną kondygnację
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik jednokondygnacyjny jednokondygnacyjna jednokondygnacyjne jednokondygnacyjni jednokondygnacyjne dopełniacz jednokondygnacyjnego jednokondygnacyjnej jednokondygnacyjnego jednokondygnacyjnych celownik jednokondygnacyjnemu jednokondygnacyjnej jednokondygnacyjnemu jednokondygnacyjnym biernik jednokondygnacyjnego jednokondygnacyjny jednokondygnacyjną jednokondygnacyjne jednokondygnacyjnych jednokondygnacyjne narzędnik jednokondygnacyjnym jednokondygnacyjną jednokondygnacyjnym jednokondygnacyjnymi miejscownik jednokondygnacyjnym jednokondygnacyjnej jednokondygnacyjnym jednokondygnacyjnych wołacz jednokondygnacyjny jednokondygnacyjna jednokondygnacyjne jednokondygnacyjni jednokondygnacyjne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) parterowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. jeden + kondygnacja
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) eingeschossig
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.