jänta (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pot. dziewczyna, dziewczę, dziewucha

odmiana:

(1.1) lp en jänta, jäntan; lm jäntor, jäntorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) flicka, tjej, tös, snärta

antonimy:

(1.1) grabb, pojke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe jäntunge

etymologia:

uwagi:

źródła: