irónia (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ironia[1]
- (1.2) ironia – coś, co ma wynik odwrotny do zamierzonego[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik irónia irónie dopełniacz irónie irónií celownik irónii iróniám biernik iróniu irónie miejscownik irónie iróniách narzędnik iróniou iróniami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jemná / skrytá irónia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ironickosť ż, ironik m, ironička ż
- czas. ironizovať ndk.
- przym. ironický
- przysł. ironicky
- związki frazeologiczne:
- irónia osudu
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „irónia” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
irónia (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈiroːnijɒ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: iró•nia
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) ironia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ironikus
- przysł. ironikusan
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.