inspirator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩw̃spʲiˈratɔr], AS: [ĩũ̯spʹirator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ten, kto zachęca, daje pomysł, sugeruje, inspiruje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inspirator inspiratorzy dopełniacz inspiratora inspiratorów celownik inspiratorowi inspiratorom biernik inspiratora inspiratorów narzędnik inspiratorem inspiratorami miejscownik inspiratorze inspiratorach wołacz inspiratorze inspiratorzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inspiracja ż, inspirowanie n, inspiracyjność ż
- czas. inspirować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inspirer
- białoruski: (1.1) інспіратар m
- bułgarski: (1.1) инспиратор m
- kazachski: (1.1) рухтандырушы
- rosyjski: (1.1) инспиратор m, вдохновитель m
- szwedzki: (1.1) inspiratör w
- ukraiński: (1.1) інспіратор m
- włoski: (1.1) ispiratore m
- źródła:
- ↑ Hasło „inspirator” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.