insistence (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) naleganie, domaganie się
- (1.2) uporczywość
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Her insistence made her unpopular. → Jej naleganie uczyniło ją niepopularną.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. insistency, insister
- przym. insistent
- przysł. insistingly
- czas. insist
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.