inowrocławski (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌĩnɔvrɔʦ̑ˈwafsʲci], AS: [ĩnovrocu̯afsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Inowrocławia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wojewoda inowrocławski, potem sieradzki, wysyłany był często przez Zygmunta I w misjach dyplomatycznych[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Inowrocław m, inowrocławianin m, inowrocławianka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Ziomek, Renesans, 1973, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.