inkwizytor (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. członek sądu inkwizycyjnego
- (1.2) pejor. człowiek nadmiernie podejrzliwy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inkwizycja ż, inkwizytoriat mrz, inkwizytorka ż
- przym. inkwizycyjny, inkwizytorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. inquisitor
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inquisitor
- bułgarski: (1.1) инквизитор m
- czeski: (1.1) inkvizitor m
- duński: (1.1) inkvisitor w
- francuski: (1.1) inquisiteur m
- hiszpański: (1.1) inquisidor m
- koreański: (1.1) 종교 재판관
- łaciński: (1.1) inkvizitorius m
- łotewski: (1.1) inkvizitors m
- niemiecki: (1.1) Inquisitor m
- nowogrecki: (1.1) ιεροεξεταστής m
- słowacki: (1.1) inkvizítor m
- słoweński: (1.1) inkvizitor m
- turecki: (1.1) engizitör
- ukraiński: (1.1) інквізитор m
- włoski: (1.1) inquisitore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.