inhibitor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩnxʲiˈbʲitɔr], AS: [ĩnχʹibʹitor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. substancja zwalniająca lub hamująca reakcję chemiczną; zob. też inhibitor w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inhibitor inhibitory dopełniacz inhibitora inhibitorów celownik inhibitorowi inhibitorom biernik inhibitor inhibitory narzędnik inhibitorem inhibitorami miejscownik inhibitorze inhibitorach wołacz inhibitorze inhibitory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) inhibitor enzymatyczny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inhibicja ż
- przym. inhibicyjny, inhibitorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inhibitor
- bułgarski: (1.1) инхибитор m
- hiszpański: (1.1) inhibidor
- kataloński: (1.1) inhibidor m
- nowogrecki: (1.1) αναστολέας m
- źródła:
inhibitor (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) biochem. inhibitor
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inhibition
- przym. inhibitory
- czas. inhibit
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.