implizit

implizit (język niemiecki)

przymiotnik

(1.1) domyślny, implicytny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der implizite ein impliziter impliziter	die implizite eine implizite implizite	das implizite ein implizites implizites	die impliziten impliziten implizite
Gen.	słaba mieszana mocna	des impliziten eines impliziten impliziten	der impliziten einer impliziten impliziter	des impliziten eines impliziten impliziten	der impliziten impliziten impliziter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem impliziten einem impliziten implizitem	der impliziten einer impliziten impliziter	dem impliziten einem impliziten implizitem	den impliziten impliziten impliziten
Akk.	słaba mieszana mocna	den impliziten einen impliziten impliziten	die implizite eine implizite implizite	das implizite ein implizites implizites	die impliziten impliziten implizite

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Implikation ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.