hiperpoprawność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. mylne lub przesadne stosowanie odczuwanych norm językowych (zwłaszcza zasad języka standardowego); zob. też hiperpoprawność w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hiperkorektyzm, hiperkorekcja, przesada poprawnościowa, hiperyzacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hiperpoprawny, hiperpoprawnościowy
przysł. hiperpoprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. hiper- + poprawność
uwagi:
(1.1) por. hiperyzm
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) hypercorrectness, hypercorrectism, hypercorrection
  • chorwacki: (1.1) hiperkorekcija ż, hiperispravnost ż
  • czeski: (1.1) hyperkorektnost ż, hyperkorekce ż, hyperkorektivismus m
  • niemiecki: (1.1) Hyperkorrektur ż
  • rosyjski: (1.1) гиперкорре́ктность ż, гиперкорре́кция ż
  • rumuński: (1.1) hipercorectitudine ż
  • słowacki: (1.1) hyperkorekcia ż, hyperkorektnosť ż, hyperkorektivizmus m
  • włoski: (1.1) ipercorrezione ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.