hiper- (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przedrostek

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na nadmiar lub ponadwymiarowość czegoś albo wskazujący na wielkość lub wysoki poziom czegoś^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) hiperaldosteronizm • hiperalgezja • hiperbaryczny • hiperbola • hiperemia • hipererotyzm • hiperestezja • hiperfiltracja • hiperfokalny • hiperfragment • hiperfunkcja • hipergalaktyka • hipergammaglobulinemia • hipergeniczny • hiperglikemia • hipergol • hiperhidroza • hiperinflacja • hiperjądro • hiperkalcemia • hiperkaliemia • hiperkataleksa • hiperkeratoza • hiperkinezja • hiperkompensacja • hiperkrytycyzm • hiperkrytyka • hipermarket • hipermetria • hipermetropia • hipermnezja • hipernatremia • hiperosteoza • hiperplazja • hiperprodukcja • hiperpoprawność • hiperprolaktynemia • hipersil • hipersoniczny • hiperstatyczny • hipersten • hipertelia • hipertermia • hipertonia • hipertrofia • hipertymia • hiperwitaminoza

synonimy:

antonimy:

(1.1) hipo-

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὑπερ-^[2] (hyper-) → nad, ponad

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hyper-
• hiszpański: (1.1) hiper-
• rosyjski: (1.1) гипер-
• włoski: (1.1) iper-

źródła:

hiper- (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈi.peɾ]

znaczenia:

przedrostek

(1.1) hiper-

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) hipo-

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὑπερ- (hyper-)

uwagi:

źródła: