hieratyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxʲjɛraˈtɨʧ̑nɨ], AS: [χʹi ̯eratyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy uroczystemu rytuałowi (np. religijnemu)

(1.2) namaszczony, dostojny, pełen patosu (zwykle o dziełach sztuki)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	hieratyczny		hieratyczna	hieratyczne	hieratyczni	hieratyczne
dopełniacz	hieratycznego		hieratycznej	hieratycznego	hieratycznych
celownik	hieratycznemu		hieratycznej	hieratycznemu	hieratycznym
biernik	hieratycznego	hieratyczny	hieratyczną	hieratyczne	hieratycznych	hieratyczne
narzędnik	hieratycznym		hieratyczną	hieratycznym	hieratycznymi
miejscownik	hieratycznym		hieratycznej	hieratycznym	hieratycznych
wołacz	hieratyczny		hieratyczna	hieratyczne	hieratyczni	hieratyczne

przykłady:

(1.1) A był to przecież okres, kiedy rytuał liturgiczny sam w sobie był hieratyczny, łaciński, tradycyjny i powściągliwy^[1].

(1.2) Przywykły do oglądania scen ceremonialnych, bezdusznych i hieratycznych, utrzymanych w tej samej sztywnej konwencji, przeżyłem moment uniesienia^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) styl hieratyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hieratyzm m

czas. hieratyzować

związki frazeologiczne:

pismo hieratyczne

etymologia:

gr. ιερατικός (hieratikós) → kapłański^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) іератычны; (1.2) іератычны
• francuski: (1.1) hiératique; (1.2) hiératique
• hiszpański: (1.1) hierático; (1.2) hierático
• niemiecki: (1.1) hieratisch
• rosyjski: (1.1) иератический, гиератический
• słowacki: (1.1) hieratický
• ukraiński: (1.1) ієратичний; (1.2) ієратичний

źródła: