haruspik (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. starożytny etruski wróżbita[1]; zob. też haruspik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik haruspik haruspikowie dopełniacz haruspika haruspików celownik haruspikowi haruspikom biernik haruspika haruspików narzędnik haruspikiem haruspikami miejscownik haruspiku haruspikach wołacz haruspiku haruspikowie depr. M. i W. lm: (te) haruspiki - przykłady:
- (1.1) Cesarz Klaudiusz powołał kolegium haruspików, a Aleksander Sewer utworzył katedrę haruspicji.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. haruspicja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. haruspex
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) haruspex
- hiszpański: (1.1) arúspice m
- łaciński: (1.1) aruspex m, haruspex m
- nowogrecki: (1.1) ιεροφάντης m
- słowacki: (1.1) haruspex m
- źródła:
- ↑
Hasło „haruspik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.