hacka (język szwedzki)

hacka (1.1)

hackor (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) motyka

(1.2) pot. parę groszy

(1.3) karc. blotka

czasownik nieprzechodni

(2.1) np. nożem, siekierą siekać, rąbać^[1]; np. motyką, kilofem dziabać, skopywać^[1]; dziobem dziobać^[1]

(2.2) zacinać się; o mówieniu jąkać się, zająkiwać się, dukać^[1]; o motorze dławić się^[1]

(2.3) czepiać się, krytykować, dokuczać^[1]

czasownik przechodni

(3.1) np. nożem, siekierą siekać, rąbać^[1]; np. motyką, kilofem dziabać, skopywać^[1]; dziobem dziobać^[1]

(3.2) inform. włamywać się do systemów komputerowych, hakować^[2]

odmiana:

(1) lp en hacka, hackan; lm hackor, hackorna

(2-3) att hacka, hackar, hackade, hackat, hacka! ; pres. part. hackande, perf. part. hackad

przykłady:

składnia:

(2.3) hacka på någon/något → czepiać się kogoś/czegoś

kolokacje:

(2.2) stå och hacka → zaciąć się i cały czas tylko jąkać się / dławić się^[3]

synonimy:

(1.2) slant

(1.3) lanka

(2.1) np. nożem, siekierą hugga, nagga

(2.2) o mówieniu stamma, staka sig, stappla; o motorze krångla, kärva

(2.3) klandra, kälta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kilhacka, korphacka, pikhacka, flåhacka, fyllhacka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hack, hackare, hackande, hackelse, hackning

przym. hackad, hackig, hackande

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe hackbräde, hackhosta, hackkyckling, hackmat, hackordning, hackspett

złożenie czasownikowe sönderhacka

czasownik frazowy hacka fram, hacka in sig, hacka ner, hacka sönder, hacka upp, hacka ut

fraza czasownikowa hacka tänder • hacka och hosta • inte gå av för hackor

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: haka → zahaczać, nie mylić z: häcka → wylęgać

(1.1) zobacz też: spade • hacka • korp • spett • bila • yxa (narzędzia do dziabania)

źródła: