guzikowy (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌɡuʑiˈkɔvɨ], AS: [guźikovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z guzikami, dotyczący guzików
- (1.2) posiadający guziki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik guzikowy guzikowa guzikowe guzikowi guzikowe dopełniacz guzikowego guzikowej guzikowego guzikowych celownik guzikowemu guzikowej guzikowemu guzikowym biernik guzikowego guzikowy guzikową guzikowe guzikowych guzikowe narzędnik guzikowym guzikową guzikowym guzikowymi miejscownik guzikowym guzikowej guzikowym guzikowych wołacz guzikowy guzikowa guzikowe guzikowi guzikowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.2) Harmonią nazywano u nas instrument z klawiaturą chromatyczną, guzikową, a akordeonem - z klawiaturą podobną do fortepianowej[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. guzik m, guziczek m, guz m, guzek m
- przym. guziczny, guzikarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) гузікавы
- źródła:
- ↑ Dorota Szwarcman, Polityka, 11/08/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.