grzesznica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡʒɛʃʲˈɲiʦ̑a], AS: [gžešʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. grzeszna osoba płci żeńskiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grzesznica grzesznice dopełniacz grzesznicy grzesznic celownik grzesznicy grzesznicom biernik grzesznicę grzesznice narzędnik grzesznicą grzesznicami miejscownik grzesznicy grzesznicach wołacz grzesznico grzesznice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jawnogrzesznica
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grzech m, grzeszek m, grzeszność ż, grzeszenie n
- forma męska grzesznik m
- czas. grzeszyć ndk., zgrzeszyć dk.
- przym. grzeszny
- przysł. grzesznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. grzesznik + -ca[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: grzesznik
- białoruski: (1.1) грэшніца ż
- czeski: (1.1) hříšnice ż
- duński: (1.1) synderinde w
- francuski: (1.1) pécheresse ż
- hiszpański: (1.1) pecadora ż
- macedoński: (1.1) грешница ż
- niemiecki: (1.1) Sünderin ż
- nowogrecki: (1.1) αμαρτωλή ż, αμαρτωλότητα ż
- rosyjski: (1.1) грешница ż
- słowacki: (1.1) hriešnica ż
- słoweński: (1.1) grešnica ż
- szwedzki: (1.1) synderska w
- ukraiński: (1.1) грішниця ż
- włoski: (1.1) peccatrice ż, peccatora ż
- źródła:
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 122.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.