grzebać (język polski)

koń grzebie (1.1) kopytem
wymowa:
IPA: [ˈɡʒɛbaʨ̑], AS: [gžebać]
znaczenia:

czasownik

(1.1) rozgarniać, np. ziemię
(1.2) chować zmarłego do grobu lub zajmować się grabarstwem[1]
(1.3) szukać czegoś rozgarniając coś lub przerzucając[1]
(1.4) skazywać kogoś na porażkę[1]
(1.5) pot. nieudolnie coś naprawiać[1]
(1.6) o zawalonej budowli, ziemi, gruzie: przysypywać kogoś, powodując jego śmierć[1]

czasownik zwrotny grzebać się

(2.1) pot. robić coś denerwująco powoli
(2.2) pot. drapać się
(2.3) pot. nieudolnie coś naprawiać[2]
odmiana:
(1.1-6) koniugacja IX
(2.1-3) koniugacja IX
przykłady:
(1.2) Pani zabija pana, zabiwszy grzebie w gaju.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) chować
(2.1) guzdrać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grzebień m, pogrzeb m, pogrzebacz m, grzebała m/ż, grzebowisko n, grzebiące nmos, grzebanie n, pogrzebanie n, grzebiuszka ż, grzebiuszkowate nmos, przegrzebek m, przegrzebkowate nmos
czas. grześć ndk., pogrześć dk., pogrzebać dk., rozgrzebywać ndk., rozgrzebać dk.. zagrzebywać ndk., zagrzebać dk., przegrzebywać ndk., przegrzebać dk.
przym. grzebalny, grzebieniasty, pogrzebowy, grzebiuszkowaty, przegrzebkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
Pierwotnie czasownik wielokrotny od starszego pol. grześć, a to z prasł. *gre(b)ti → 'skrobać, drapać; grzebać, rozgarniać wierzchnią warstwę ziemi'[4].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „grzebać II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „grzebać się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Adam Mickiewicz Lilie
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „grzebać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.