glotto- (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡlɔtːɔ], AS: [glo•to], zjawiska fonetyczne: gemin.
-
- znaczenia:
temat słowotwórczy
- (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z językiem, mową
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) glottochronologia • glottodydaktyka • glottogeneza • glottologia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. γλῶττα (glōtta) → język
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) glotto-
- źródła:
glotto- (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈglɔt.to/
- znaczenia:
temat słowotwórczy
- (1.1) glotto-
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) glottocentrismo • glottocronologia • glottodidattica • glottogenesi • glottogonia • glottologia • glottotecnica
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. γλῶττα (glōtta) → język
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.