glikogen (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. polisacharyd stanowiący materiał zapasowy dla komórek zwierzęcych, gromadzony głównie w wątrobie i mięśniach; zob. też glikogen w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Glukoza jest magazynowana w mięśniach i wątrobie w postaci glikogenu i stamtąd uwalniana do krwi[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. glikogenowość ż, glikogenoliza ż
przym. glikogenowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „glikogen” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Majka LisiŃska-KozioŁ, Nałogowcy emocji, „Dziennik Polski”, 2005-09-09, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

glikogen (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biochem. glikogen
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.