gapowicz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡaˈpɔvʲiʧ̑], AS: [gapovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pasażer podróżujący bez biletu
- (1.2) osoba przyglądająca się (bezmyślnie)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gapowicz gapowicze dopełniacz gapowicza gapowiczów celownik gapowiczowi gapowiczom biernik gapowicza gapowiczów narzędnik gapowiczem gapowiczami miejscownik gapowiczu gapowiczach wołacz gapowiczu gapowicze - przykłady:
- (1.1) Konduktorzy złapali w przedziale obok dwóch gapowiczów.
- (1.2) Dookoła pełno było gapowiczów z aparatami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. ślepy pasażer
- (1.2) gap, ciekawski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) blinda
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gapa ż, gapiostwo n, gapowatość ż
- forma żeńska gapowiczka ż
- czas. gapić się ndk.
- przym. gapiowaty, gapowaty
- przysł. na gapę
- związki frazeologiczne:
- efekt gapowicza
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gap
- angielski: (1.1) fare dodger
- białoruski: (1.1) безбілетнік m
- duński: (1.1) blind passager w
- hiszpański: (1.1) polizón m, llovido m
- niemiecki: (1.1) Schwarzfahrer m
- rosyjski: (1.1) безбилетник m, заяц m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.