główszczyzna (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡwufˈʃʧ̑ɨzna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. praw. suma pieniędzy należna rodzinie lub panu feudalnemu za głowę zabitego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik główszczyzna główszczyzny dopełniacz główszczyzny główszczyzn celownik główszczyźnie główszczyznom biernik główszczyznę główszczyzny narzędnik główszczyzną główszczyznami miejscownik główszczyźnie główszczyznach wołacz główszczyzno główszczyzny - przykłady:
- (1.1) Wykształcenie się główszczyzny w polskim prawie nastąpiło w sposób typowy dla prawa średniowiecznego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) grzywna, kara, odszkodowanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. głowa
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. poena capitis → dosł. kara głowy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.