freak (język polski)

wymowa:
‹frik› IPA: [frʲik], AS: [frʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) środ. osoba zachowująca się dziwnie i niekonwencjonalnie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. freak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „freak” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 993.

freak (język angielski)

wymowa:
enPR: frēk, IPA: /friːk/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fan
(1.2) dziwak, oryginał
(1.3) wybryk (natury), anomalia, dziwoląg

przymiotnik

(2.1) dziwaczny, niespotykany

czasownik

(3.1) pot. wyjść z siebie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. freak out
przym. freakish, freaky, freak show
przysł. freakishly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.