forfeiture (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) praw. konfiskata, utrata
- odmiana:
- (1.1) lp forfeiture; lm forfeitures
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. forfeit
- czas. forfeit
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. forfeture[1] < st.franc. forfaiture[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „forfeiture” w: Dictionary.com. - ↑ Hasło „forfeiture” w: Online Etymology Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.