fluktuacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfluktuˈwaʦ̑ʲja], AS: [fluktuu̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zmienność, płynność, niestałość, falowanie, zmienność nasilenia, odstępstwo od średniej statystycznej lub od normy; zob. też fluktuacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fluktuacja fluktuacje dopełniacz fluktuacji fluktuacji / przest. fluktuacyj[1] celownik fluktuacji fluktuacjom biernik fluktuację fluktuacje narzędnik fluktuacją fluktuacjami miejscownik fluktuacji fluktuacjach wołacz fluktuacjo fluktuacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) fluktuacje popytu / podaży / rynkowe / nastrojów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fluktuacyjny
- czas. fluktuować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. fluctuation < łac. fluctuatio (falowanie)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fluctuation
- białoruski: (1.1) флуктуацыя ż, флюктуацыя ż
- francuski: (1.1) fluctuation ż
- hiszpański: (1.1) fluctuación ż
- interlingua: (1.1) fluctuation
- niemiecki: (1.1) Fluktuation ż
- rosyjski: (1.1) флюктуация ż
- ukraiński: (1.1) флуктуація ż
- węgierski: (1.1) fluktuáció
- źródła:
- ↑
Hasło „fluktuacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „fluktuacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.