flibustier (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. żegl. członek społeczności piratów pochodzenia angielskiego, francuskiego i holenderskiego w XVII wieku na Wielkich Antylach; zob. też flibustier w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ta portowa tawerna pamięta jeszcze czasy flibustierów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bukanier, korsarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. flibustierski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. flibustier < niderl. vrijbuiter[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „flibustier” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

flibustier (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. flibustierczłonek XVII-wiecznej społeczności pirackiej łupiącej hiszpańskie posiadłości i statki[1]
(1.2) poszukiwacz przygód, awanturnik[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pirát, korzár
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „flibustier” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.