etymon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɛˈtɨ̃mɔ̃n], AS: [etỹmõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik etymon etymony dopełniacz etymonu etymonów celownik etymonowi etymonom biernik etymon etymony narzędnik etymonem etymonami miejscownik etymonie etymonach wołacz etymonie etymony - przykłady:
- (1.1) Przeprowadziłam analizę podanych wyrazów i ustaliłam ich etymony.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) źródłosłów
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) leksem[1]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. etymolożka ż, etymolog m, etymologia ż
- przym. etymologiczny
- przysł. etymologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) etymon
- hiszpański: (1.1) étimo m
- niemiecki: (1.1) Etymon n
- nowogrecki: (1.1) έτυμο n
- słowacki: (1.1) etymón m
- szwedzki: (1.1) etymon
- źródła:
etymon (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. źródłosłów, etymon
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
etymon (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. źródłosłów, etymon
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stamord, grundord
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.