etyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) eduk. filoz. specjalista w zakresie etyki
- (1.2) rzad. autor tekstów o etyce lub dotyczących etyki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik etyk etycy dopełniacz etyka etyków celownik etykowi etykom biernik etyka etyków narzędnik etykiem etykami miejscownik etyku etykach wołacz etyku etycy depr. M. i W. lm: (te) etyki - przykłady:
- (1.1) Wykładu nie będzie, bo etyk się rozchorował.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) naukowiec
- (1.2) myśliciel
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. etyka ż, etyczność ż
- przym. etyczny
- przysł. etycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ethicist
- bułgarski: (1.1) етик m
- francuski: (1.1) éthicien m, éthicienne ż
- hiszpański: (1.2) ético m
- interlingua: (1.2) ethico
- niemiecki: (1.1) Ethiker m
- włoski: (1.2) etico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.