empiryk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. praktyk
- (1.2) filoz. zwolennik empiryzmu w filozofii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik empiryk empirycy dopełniacz empiryka empiryków celownik empirykowi empirykom biernik empiryka empiryków narzędnik empirykiem empirykami miejscownik empiryku empirykach wołacz empiryku empirycy depr. M. i W. lm: (te) empiryki[1] - przykłady:
- (1.2) Berkeley był drugim z „wielkiej trójki” oświeceniowych empiryków brytyjskich[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) praktyk
- (1.2) war. empirysta
- antonimy:
- (1.1) teoretyk
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. empiria ż, empiryczność ż, empirysta mos, empiryzm mrz
- przym. empiryczny
- przysł. empirycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. empirique < łac. empiricus < gr. ἐμπειρικός (empeirikós)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) empiric; (1.2) empiric, empiricist
- francuski: (1.1) empirique m; (1.2) empirique m
- hiszpański: (1.1) empírico m; (1.2) empírico m
- łaciński: (1.1) empiricus m; (1.2) empiricus m
- portugalski: (1.1) empirista m; (1.2) empirista m
- słowacki: (1.1) empirik m; (1.2) empirik m
- źródła:
- ↑
Hasło „empiryk” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.