empiria (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. filoz. poznanie za pomocą doświadczenia
(1.2) książk. doświadczenie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) W obydwu pracach chodzi mu o to, by spod pozorów zmiennej empirii artystycznej czy bytowej wydobyć niezmienną zjawisk[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) empiria laboratoryjna
(1.2) odwoływać się do empirii
synonimy:
antonimy:
(1.2) teoria
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. empiryczność ż, empiryk mos, empirysta mos, empiryzm mrz
przym. empiryczny
przysł. empirycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. empiria < gr. ἐμπειρία
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

empiria (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) doświadczenie[1]
odmiana:
(1.1) empiria, empiriae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἐμπειρία
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „empiria” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 223.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.