ekshortacja (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. figura retoryczna, polegająca na skłanianiu słuchaczy przy użyciu groźby, przestrogi, zachęty lub przyrzeczenia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekshortacja ekshortacje dopełniacz ekshortacji ekshortacji / przest. ekshortacyj celownik ekshortacji ekshortacjom biernik ekshortację ekshortacje narzędnik ekshortacją ekshortacjami miejscownik ekshortacji ekshortacjach wołacz ekshortacjo ekshortacje - przykłady:
- (1.1) Piłsudski używał w swych przemowach licznych ekshortacji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. exhortatio → pobudzenie, napomnienie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) exhortation
- hiszpański: (1.1) exhortación ż
- nowogrecki: (1.1) παραίνεση ż, προτροπή ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.