efronteria (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. bezczelność[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik efronteria efronterie dopełniacz efronterii efronterii / przest. efronteryj celownik efronterii efronteriom biernik efronterię efronterie narzędnik efronterią efronteriami miejscownik efronterii efronteriach wołacz efronterio efronterie - przykłady:
- (1.1) Była w tych słowach wyuzdana efronterya człowieka, który wie, że może rachować na nieskończoną pobłażliwość, na chęć usprawiedliwienia silniejszą od faktów i na zabicie ostatnich wątpliwości, ocierał chustką suche oczy, uciekając się do najskuteczniejszej w podobnych razach wymowy łez[2].
- (1.1) Młody Picolet stanął na progu nieruchomy, postawa jego wyrażała połączenie uniżoności z efronteryą; stał tak, gładząc prawą ręką kaczorek wypomadowany i czekał aż się odezwą do niego[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) arogancja, zuchwałość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. efronteryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. effronterie[4]
- uwagi:
- zwykle w lp
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „efronteria” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Waleria Marrené, Walka (wyd. 1883)
- ↑ Xavier de Montépin, Dramaty małżeńskie (wyd. 1891)
- ↑ Hasło „efronteria” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.