efemeryczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest efemerycze, krótkotrwałe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	efemeryczność
dopełniacz	efemeryczności
celownik	efemeryczności
biernik	efemeryczność
narzędnik	efemerycznością
miejscownik	efemeryczności
wołacz	efemeryczności

przykłady:

(1.1) Bezpośrednie doświadczenie przemijających doznań udowadnia nam efemeryczność naszej natury. Każda cząsteczka ciała, każdy umysłowy proces jest w stanie nieustannego przepływu^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przelotność, niestałość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. efemerydy nmos, efemeryda ż

przym. efemeryczny, efemerydalny

przysł. efemerycznie, efemerydalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. efemeryczny + -ość < gr. ἐφήμερος (efḗmeros)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ephemerality, ephemeralness, evanescence
• bułgarski: (1.1) ефимерност ż
• estoński: (1.1) efemeersus
• francuski: (1.1) éphémérité ż, rzad. éphéméréité ż
• niemiecki: (1.1) Kurzlebigkeit ż, Vergänglichkeit ż
• portugalski: (1.1) efemeridade ż
• serbsko-chorwacki: (1.1) efemernost ż
• włoski: (1.1) effimerità ż

źródła: