dwunożny (język polski)

dwunożny (1.1) dinozaur
wymowa:
IPA: [dvũˈnɔʒnɨ], AS: [dvũnožny], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) poruszający się na dwóch kończynach
(1.2) wykonywany dwiema nogami
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dwunożną postawę osiągnęliśmy na małpim etapie rozwoju intelektualnego[1].
(1.1) Kiedy patrzyli na krajobraz z pozycji dwunożnych istot, zmieniał się on jak w kalejdoskopie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ssak dwunożny
synonimy:
(1.1) dwunogi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwunóg m, dwójnóg m, dwunożność ż, dwunożnik m
przym. dwunogi, dwunożycowy
przysł. dwunożnie, dwunogo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) por. beznogi, beznożny, obunożny, jednonożny, jednonogi, trójnożny, trójnogi, czworonożny, czworonogi, czteronożny, czteronogi
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Dzik, Dzieje życia na ziemi : wprowadzenie do paleobiologii, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel, Nie tylko biegun, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.