dwukomorowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) techn. mający dwie komory
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwukomorowy dwukomorowa dwukomorowe dwukomorowi dwukomorowe dopełniacz dwukomorowego dwukomorowej dwukomorowego dwukomorowych celownik dwukomorowemu dwukomorowej dwukomorowemu dwukomorowym biernik dwukomorowego dwukomorowy dwukomorową dwukomorowe dwukomorowych dwukomorowe narzędnik dwukomorowym dwukomorową dwukomorowym dwukomorowymi miejscownik dwukomorowym dwukomorowej dwukomorowym dwukomorowych wołacz dwukomorowy dwukomorowa dwukomorowe dwukomorowi dwukomorowe nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) двухкамерный
- słowacki: (1.1) dvojkomorový
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.