dwudziestopięciolatka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuʥ̑ɛstɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatka], AS: [dvuʒ́estopʹi ̯ė̃ńćolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta mająca dwadzieścia pięć lat
- (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca dwadzieścia pięć lat
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D., B. lp od dwudziestopięciolatek
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwudziestopięciolatka dwudziestopięciolatki dopełniacz dwudziestopięciolatki dwudziestopięciolatek celownik dwudziestopięciolatce dwudziestopięciolatkom biernik dwudziestopięciolatkę dwudziestopięciolatki narzędnik dwudziestopięciolatką dwudziestopięciolatkami miejscownik dwudziestopięciolatce dwudziestopięciolatkach wołacz dwudziestopięciolatko dwudziestopięciolatki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dwudziestopięcioletni
- rzecz. dwudziestopięciolatek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dwudziestopięciolatek
- esperanto: (1.1) dudekkvinjarulino
- niemiecki: (1.1) Fünfundzwanzigjährige ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.